Nederlands grootste en gezelligste blues festival, dat in 1986 met amper zeven bands voor het éérst met blues en roots artiesten de wei is opgegaan, staat er dit jaar, anno 2015 op 1 & 2 mei ook weer, met een geweldig programma op de twee festivaldagen en op twee podia. Er is twee plaatsen doorlopend ‘voor elck wat wils’ te zien en te horen. Wat bescheiden begon, is ondertussen uitgegroeid tot een twee dagen evenement met zo’n 6000 bezoekers. Naast het “BRBF” in Peer België, is dit het grotere toonaangevende openlucht festival, in dit genre en is Moulin Blues mede trendzetter in onze Lage Landen. Op de affiche vele “nieuwe” namen en vele verrassingen!...

Een van die onbekende namen is Mr. Sipp, aka “The Mississippi Blues Child”. Castro Coleman, want dat is zijn echte naam, is afkomstig uit een klein stadje in de staat Mississippi, zo’n 130 kilometer ten Zuiden van de hoofdstad Jackson. Hij begon gitaar te spleen, toen hij zes was. Door hard werken is Sipp wat hij nu is. Een singer-songwriter, componist, gitarist en vooral een geweldig muzikant / performer.

In 2014 was Mr. Sipp winnaar van de ‘International Blues Challenge’ (Vicksburg Blues Society) en ‘Gibson Best Guitarist Award Winner’. Zijn debuut album “It’s My Guitar” kwam uit in 2013 en recent is “The Mississippi Blues Child” uitgekomen. Wie deze multi-instrumentalist wil bezig zien, moet het volgende filmpje op YouTube bekijken. Sipp speelt hier achtereenvolgens alle instrumenten (bas, gitaar, drums, orgel, percussie…)

Wij van Rootstime.be waren dit jaar, tijdens Moulin Blues in Ospel, de gelukkigen, om een kort gesprek met deze aimabele man te kunnen hebben. Hij zag er een beetje moe uit, maar lang hebben we zeker niet moeten aandringen!

Mr. Castro Coleman aka Mr. SIPP, aka “the Mississippi Blues Man”, welkom!
Ik begin met een korte vraag: hoe kwam je aan de naam “Mr. Sipp”? Wie gaf je die naam?

“Mr Sipp” is de afkorting van “Mr. Mississippi”, de staat Mississippi waar ik afkomstig van ben. Ik ben een blues kind, nu een blues man. Ik ben afkomstig, van waar al de grote blues mannen afkomstig van zijn: Muddy Waters [Issaquena County, MS, 1913-1983], BB King [Itta Bena, MS, °1925], Bo Diddley [McComb, MS, 1928-2008], Howlin’ Wolf [West Point, MS, 1910–1976]…
Zeventig jaren later ben ik er, “The Mississippi Blues Child”… Ik heb die naam mezelf gegeven.

Je bent afkomstig van een kleine plaats in Mississippi, McComb, Pike County.
Ben je opgegroeid in een muzikale omgeving? Familie?

Ik ben opgegroeid in een muzikale familie én in een muzikale omgeving. In beide. Mijn vader speelde gitaar, hij was bassist. Mijn moeder was songwriter en pianiste. Ik heb van hen de fakkel overgenomen.

Wat zijn enkele van je muzikale invloeden?

(Zonder te twijfelen) BB King! Heel zeker BB King.
Begin jaren ’80 was er een reclame filmpje op TV, dat regelmatig herhaald werd. Ik ging toen telkens letterlijk met mijn oor tegen het toestel hangen. Ik vroeg aan mijn vader wie dat was en hij vertelde me dat de man de “King of the Blues” was, BB King. Toen wist ik dat ik, zoals BB King, ook muzikant wou worden.

Hoe zou je zelf je muziekstijl omschrijven?

Ik zou het zelf beschrijven als “blues uit het Zuiden”. Wij noemen het daar de “Mississippi river water style” [Een stijl die een mengeling is van de muziek van de zwarten en de blanken. Muziek met roots in Europa en West Afrika / nvdr].
(Mr. Sipp vervolgt na een korte pauze) Je kan het ook omschrijven als “Clean Down Home Blues” [in de literatuur ook “Down Home Clean Blues”]… De sound is een sterke gitaar sound en de stem is erg krachtig. Deze muziek bulkt ook van de emoties.   

In het voorbije jaar won je enkele belangrijke awards. De ‘2014 International Blues Challenge’ en de ‘Gibson Best Guitarist Award’.
Mr. Sipp is het winnen van een award meer dan alleen maar erkenning? Welke award is speciaal?

Ja, in 2014 won ik verschillende awards. De ‘IBC Award’, de ‘Gibson Best Guitar Award’, de ‘Bobby Rush Award’…  In 2011 was ik ‘Best Producer’, tijdens de Jazz Music Awards… In 2013 was ik ‘Songwriter & New Artist of the Year’… En de lijst is nog langer.
De belangrijkste voor mij?
De ‘IBC Award’ is mijn belangrijkste award. Dit was een duidelijk keerpunt voor mij. Ik kwam met een nieuwe sound, een nieuwe “look” en… alles ging toen heel, heel snel. Je moest je meten met vele andere artiesten, met muzikanten van over de hele wereld.   

Ik zag op You Tube een film, opgenomen in een studio. Je speelt tijdens de opnamen, alle instrumenten zelf.

Ja, ik speelde toen al de voornaamste instrumenten zelf. Ik zat voor mijn debuut album in de grootste opname studio van McComb in Mississippi. In mijn familie was het gebruikelijk om meer dan één instrument te spelen. Mijn vader wou dat zo. Het was zijn wet.
Op die video zag je een totaal andere Mr. Sipp?!...
Dat klopt. Voorheen was ik twintig jaren lang gospel zanger. Ik had in die periode lange haren (nu geen haren meer… - hij lacht even hartelijk) en ik was toen bekend als Castro of Cat Cole.
Nu ben ik Mr. Sipp. Toen ik mijn studio bouwde, was er niemand die sessie werk deed. Ik was verplicht om meerdere instrumenten zelf te spelen.  

Is Mr. Sipp die op het podium staat, een andere Mr. Sipp dan in de studio? Is de sound anders dan in de studio?

De band die met me op het podium staat heb ik opgebouwd. Ik doe meestal audities. Ik weet bv. welk soort bassist ik zoek, welk soort drummer… en zo bouw ik mijn band op. Ik weet wat ik wil en daar zoek ik naar d.m.v. audities. Ze moeten bereid zijn om de muziek te willen aanleren.
De reacties die ik kreeg op deze video, waren hartverwarmend. Ik wil altijd de mensen in hun hart raken en blijkbaar is dit hier gelukt. Ik wil niet alleen “rijk en beroemd” worden, maar ook mensen, een publiek raken.

“It’s My Guitar” is je éérste solo album.  Je speelde toen al al de instrumenten zelf. Hoe kom je aan zoveel muzikaal talent?

Dat was mijn éérste album en alle nummer schreef ik zelf. Ik zat toen met een doelstelling in mijn hoofd, een project. Ik wist wat en waar ik naar toe wou. Je mag in dit soort zaken niet teveel op anderen vertrouwen, je moet het zelf doen. Mijn vader zei in ’86 al dat je die dingen zelf moet doen en dat je niet teveel de anderen moet vertrouwen. De mensen in mijn band moeten niet met excuses komen. Ik heb een visie en die moet kloppen. Alles is ook een groeiproces, daar moet je voortdurend aan werken.  

Moet iedere man aan zijn vrouw vragen van naar het nummer “Yes Man” te luisteren?

Ja! Het is een fantastisch nummer en het is ook een eerlijk, echt nummer. Vrouwen willen dat mannen zo zijn (en omgekeerd), zo worden…
(Hierna volgen nog enkele details voor ons mannen… en een lachje dat getuigt van behoorlijk wat binnenpretjes…)
Ik schreef dit nummer om de mannen op te voeden en om hen uit te leggen, hoe je vrouwen gelukkig kunt maken.

Wanneer schrijf je je nieuwe songs?

Voortdurend. Iedere dag, ieder ding heeft zijn song.
Wat is het moeilijke deel van een song: de woorden of de muziek en wat komt er eerst?…
Componeren is een proces. Ik start altijd eerst met de titel. Daarna zoek ik uit, wat ik over de titel wil gaan vertellen. Een song is ergens een conversatie. Je moet een verhaal hebben en een melodie en, heb je daarvoor, een langzaam of rapper ritme nodig? Begrijp je het proces?     

Kan je ons wat meer over “The Mississippi Blues Child”, je nieuwe album?

Mijn nieuwe album? Het komt deze maand uit bij Malaco Records en de titel is “The Mississippi Blues Child”.
Ik kreeg van hen de toelating om al enkele exemplaren mee te brengen. Malaco Records heeft een goede name. Bij hen hebben ook al Johnny Taylor, Bobby Blue Bland, Little Milton… een stek gevonden. Ik ga nu hier de fakkel overnemen.  
Enkel dertig mensen zullen het nieuwe album kunnen kopen (correctie: negenentwintig, want…)
Een ander album dan je debuut?
Ja een ander album, want Malaco laat de soul kant van de blues horen. Enkele van de nummers zijn soul nummers, die ik veertien jaren geleden geschreven heb. Ik ben blij dat die songs nu een bestemming gekregen hebben.
Ik kan nu, dank zij Malaco, een andere kant van mij laten horen. Enkele nummers zijn traditionele blues songs, andere nummers zijn meer stedelijke rock songs en er staan ook soul blues nummers op.
In Ospel doe ik vier à vijf nieuwe nummers en nummers van mijn eerste album.

We zijn nu in 2015. Waar wil je in 2020 staan?

Binnen vijf jaren wil ik een vaste waarde zijn. Iemand waarvoor men naar een festival of optreden gaat. Iemand die ze kennen omdat hij zijn interpretatie doet van de blues. Iemand waar jonge muzikanten naar opkijken, zoals ik opkeek naar BB King… Ik wil een stem zijn, niet alleen een naam, iets betekenen, te zeggen hebben!

Kan volgens jou iedereen muzikant worden?

Als men dat wil, ergens wel. Er zijn verschillende soorten muzikanten en iedereen doet het op zijn manier.

Wat leer je door muziek van je zelf?

Dat ik geschapen ben met een soort gave, met een middel om op verschillende niveaus te communiceren.
Niet iedereen kan dat en als je dat kan, is dat geweldig. Ik ben daarvoor dankbaar.
Het is een hele verantwoordelijk en ik ben blij dat ik hiervoor uitgekozen ben…
Muziek brengt me korter bij mijn familie, zeker als je veel onderweg bent. Ik hou heel veel van mijn familie. Ik doe dit voor hen!    

Laatste vraag:  wat zijn je plannen voor de nabije toekomst?

Toekomst plannen? Mijn nieuwe album promoten en mijn andere (soul) ik tonen.
Verder doorgroeien in de muziek industrie. De muziek business aanleren, begrijpen. Het is een harde, moeilijke business… maar, waarvan ik geniet.
Mijn label promoten. De mensen steunen die mij steunen.

Thank you again Mr. Sipp for your time and thank you for your music!

Eric Schuurmans

meer foto's © Rootstime